In het zuidoosten van Amerika bevinden zich duizenden grotten, ruim 170 van die grotten worden beheerd door de Southeastern Cave Conservancy Inc. (SCCi) . Het is daarmee wereldwijd de grootste organisatie die zich enkel en alleen toelegt op het behoud van grotten en grottenstelsels. Ongeveer 30 grotten die door SCCi worden beheerd zijn voor het publiek toegankelijk. Een daarvan is het lange grottenstelsel Tumbling Rock Cave, dat ligt in het noordoosten van de staat Alabama.

Tumbling Rock Cave is nog grotendeels ongerept, je treft hier geen paden, hekken en verlichting aan die speciaal voor het toerisme zijn aangelegd. Bovendien is het niet mogelijk om een tour met een gids te boeken. Je zal zelf je route door het onverlichte grottenstelsel moeten zoeken en daarbij door smalle openingen moeten kruipen, van schuine hellingen af moeten glijden en kleine stukjes via rotsrichels moeten klimmen. Daardoor is een bezoek aan Tumbling Rock Cave totaal anders dan een bezoek aan een bekende, commerciële grot.

Permit
Om Tumblin Rock Cave te mogen bezoeken, moet je vooraf bij SCCi een permit aanvragen. Dat kan alleen online, je moet je daarvoor eerst registreren. De permits zijn gratis, een donatie wordt op prijs gesteld. Er worden maximaal 25 permits per dag uitgereikt, je kan vooraf zien voor welke dagen er nog permits beschikbaar zijn. Je kan alleen een permit krijgen als je (digitaal) een release form ondertekent, je vrijwaart SCCi daarmee van alle verantwoordelijkheid in het geval van schade.

Opmerking
Bij het aanvragen van de permits wordt aangegeven dat je de grot alleen mag bezoeken met een groep van minimaal 3 personen. Die voorwaarde werd net ingevoerd rond het moment dat wij de grot bezochten, in mei 2017. Het werd ons toen nog toegestaan om met 2 personen de grot binnen te gaan, we weten niet of dit ook tegenwoordig nog wordt goedgekeurd.

Benodigdheden
Nadat de permit is geregeld, moet je doorgeven hoe laat je bij de ingang van de grot wilt zijn. Daar ontmoet je dan iemand van SCCi, die helmen ter beschikking stelt. Op de helmen zit een lamp, de batterijen hebben een levensduur van ongeveer 24 uur. Wij kregen wij ook elk een extra lamp, kniebeschermers en handschoenen aangeboden. Het is ons niet bekend of dit altijd wordt gedaan, overleg daarover dus vooraf met SCCi. Of neem deze benodigdheden zelf mee.

De lampen die je van SCCi krijgt zijn voldoende om de grot te kunnen verkennen, maar ze zijn niet voldoende als je kwalitatief goede foto’s wilt maken. Als fotografie een van je doelen is, neem dan zelf extra sterke lampen mee. Denk ook aan reservebatterijen.

Waarschijnlijk is je kleding na afloop van je bezoek erg nat en modderig. Het is niet toegestaan om je bij de auto om te kleden (dit is openbaar terrein). Bescherm de autostoelen daarom met doeken of met plastic.

Aanrijroute
Tumbling Rock Cave ligt op het grondgebied van het gehucht Fackler, dicht bij de grotere plaats Scottsboro. Neem in Scottsboro de Tupelo Pike (Co Road 21) in noordelijke richting. Na ruim 5 mijl verandert de naam van de weg naar Co Road 470, blijf de weg nog 1,7 mijl verder in noordelijke richting volgen. Ga vervolgens linksaf via Co Road 33. Volg deze weg over een afstand van 3,1 mijl in noordelijke richting. Ga linksaf via Co Road 111. De weg eindigt 3,4 mijl verder, parkeer daar je auto aan de linkerzijde. De toegang naar Tumbling Rock Cave ligt direct langs de weg, aan de rechterzijde.

De ingang van Tumbling Rock Cave is met een hek afgesloten. De medewerker van SCCi laat je het grottenstelsel ingaan, en sluit dan het hek achter je. Van SCCi krijg je vooraf, per email, de code van het hangslot. Noteer de code, en neem de notitie mee de grot in. Je kan dan na afloop van je bezoek het hek zelf van binnenuit openen.

Tijdens je bezoek
De temperatuur in de grot is constant, het is er altijd 14 graden Celcius. De kans bestaat dat er geen andere mensen in de grot zijn, je bent dan volledig op jezelf en je reisgenoten aangewezen. UIteraard heb je vanuit de grot geen bereik met je mobiele telefoon.
De ingang van de grot bestaat uit een smalle gang die slechts 90 centimeter hoog is, je kruipt daar op handen en knieën doorheen. Al snel bereik je een ruimte waar je wel rechtop kan staan, links ligt een helling waar je vanaf moet glijden. Deze ruimte heet Ante Room, onder in die ruimte zie je het kleine ondergrondse riviertje dat een belangrijk hulpmiddel is bij de navigatie door het grottenstelsel. Ga naar de overzijde van de ruimte (stap daarbij over een 90 centimeter brede spleet in de bodem heen), en loop via een rotsrichel naar het uiteinde van Ante Room. Daar vind je rechtsboven een hele smalle opening waar je doorheen kunt kruipen.

Je komt uit in een grote ruimte waarin je de overblijfselen van een archeologische site kunt zien. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werd in Tumbling Rock Cave salpeter gewonnen, dat werd gebruikt bij de vervaardiging van buskruit. Op sommige plekken tref je de overblijfselen van deze activiteit aan, er zijn enkele grote vaten achtergelaten en ook staan er enkele handtekeningen van soldaten op de wanden.

Via een smalle gang loop en kruip je door een 150 meter lange corridor naar de volgende ruimte. Daar bevinden zich de fotogenieke druipsteenzuilen the Elephant’s Feet en de mooie stalagtieten Vujade Extension. Na ongeveer 1 mijl bereik je The Topless Dome, een 120 meter hoge schacht waarin zich een waterval bevindt. Je komt daar een vrij lastige hindernis tegen. Je zal jezelf namelijk door een ongeveer 90 centimeter breed gat omhoog moeten trekken, door het stromende water heen. Verderop zie je een stalagmiet die exact gelijk gevormd is als een kerstboom, deze stalagmiet staat dan ook bekend onder de naam The Christmas Tree. Voorbij The Christmas Tree wordt de navigatie door het grottenstelsel wat moeilijker, ook kom je vanaf daar vaker moeilijk begaanbare passages tegen. Je kan het grottenstelsel tot maximaal 6 mijl (10 kilometer) ingaan, je gaat daarna via dezelfde route terug.

Was dit de mooiste ervaring van onze USA-reizen? Nee hoor, zeker niet. Was ’t een van de meest unieke ervaringen? Ja, absoluut wel!! Want echt, het was ongelooflijk spannend om samen in die ondergrondse wereld rond te lopen en te kruipen. Hoewel we van te voren al wisten dat we niet zouden kunnen verdwalen, we hadden immers het ondergrondse riviertje als route-aanwijzing, kostte het ons toch best veel tijd om steeds weer te bepalen hoe we van de ene plek naar de andere konden gaan. Soms moesten we uitzoeken hoe we veilig van een helling af zouden kunnen glijden, op een andere plek moesten we ons door een hele smalle opening heen wurmen, even verder kropen we weer op handen en knieën door een steeds lager wordende gang heen. En steeds opnieuw waren we ontzettend benieuwd wat we zouden gaan zien als we weer zo’n hindernis hadden overwonnen.

Ons tempo lag erg laag. Hans heeft diverse stukken dubbel gedaan, hij ging steeds vooruit om te kunnen kijken wat de beste route was en of de lastige gedeeltes voor mij (Henriëtte) haalbaar zouden zijn. Dat kostte uiteraard veel tijd. Ook het maken van foto’s nam veel tijd in beslag, we moesten immers eerst steeds zelf de mooiste plekken goed in het licht zetten. Kort voor ons bezoek had het enorm veel geregend in Alabama, sommige doorgangen waren veel natter en modderiger dan normaal, en daardoor ook lastiger begaanbaar. Deze verschillende oorzaken hebben ertoe geleid dat we niet heel ver in het grottenstelsel zijn doorgedrongen. Zo hebben we helaas niet The Topless Dome gezien, en ook niet the Christmas Tree. Maar daarover waren we niet echt teleurgesteld, we hadden ons immers vooraf al wel gerealiseerd dat we niet alle bekende plekken zouden gaan bereiken. We waren juist heel enthousiast (en ook best een beetje trots!) dat we er wél in waren geslaagd om een gedeelte van de grot te zien, dat we écht zomaar 5 uur lang in deze ondergrondse wereld hadden rondgelopen en gekropen!