 |
|
 |

Het milde, subtropische klimaat in het zuiden van de Verenigde Staten leent zich zeer goed voor het verbouwen van gewassen zoals katoen en suikerriet. Vanaf het einde van de 18e eeuw zijn er veel plantages gesticht. Op de grotere plantages werden imposante woningen gebouwd in de Antebellum Architecture Style, dat is een stijl die gebaseerd is op de oude Griekse en Romeinse bouwkunst.
Het bewerken van de grond was erg arbeidsintensief, rijke plantage-eigenaren bezaten veel slaven die het zware werk op het land moesten verrichten. Vanaf het jaar 1808 werd slavernij in sommige noordelijke staten verboden, en kwam er een landelijk verbod op de slavenhandel vanuit Afrika. Voor de zuidelijke staten was de slavernij echter een belangrijke economische factor, het behoud daarvan was een van de voornaamste redenen waarom de zuidelijke staten zich in 1861 afscheidden van de USA. Dit leidde tot het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog, die duurde tot 1865.
Op 1 januari 1863 ondertekende President Abraham Lincoln de Emancipation Proclamation, waardoor ruim 3 miljoen slaven hun vrijheid verkregen. Hun nieuwe legale status kon echter in de rebellerende staten niet direct worden afgedwongen, in de praktijk werden de meesten van hen nog steeds als slaaf behandeld. Ook na afloop van de Burgeroorlog werden zij nog lange tijd door hun voormalige eigenaren uitgebuit. Omdat zij weinig tot geen mogelijkheden hadden om zich elders te vestigen bleven veel bevrijde slaven op de plantages wonen en werken. Zij kregen nu weliswaar loon uitgekeerd maar moesten ook veel huur betalen voor hun woningen, bovendien werden ze verplicht om hun aankopen te doen in de door de plantage-eigenaren beheerde winkels.
Veel plantages zijn na verloop van tijd gesloten. Op sommige plantages worden echter ook nu nog gewassen verbouwd, een van de oudste daarvan is Boone Hall Plantation in de staat South Carolina. |
|
|
Tijdens de 17e eeuw vestigde zich een groep kolonisten in het gebied dat nu de staat South Carolina is, een van hen was Major John Boone. In 1681 trouwde hij met Elizabeth Patey, de vader van Elizabeth gaf het jonge stel een stuk grond ter grootte van 1,9 km², direct naast de Wampacheone Creek. John Boone startte daar een katoenplantage, die zeer succesvol werd. Het gezin Boone was een van de meest invloedrijke families in de wijde omgeving. In het jaar 1743 plantte de zoon van John en Elizabeth twee lange rijen eikenbomen aan beide zijden van de oprijlaan die naar de woning toe liep.
De plantage bleef 130 jaar lang in bezit van de familie Boone. In 1811 verkocht de familie de plantage aan de broers Henry en John Horlbeck, die voornamelijk actief waren in de bakstenenhandel. Er waren ongeveer 85 slaven voor hen werkzaam, tijdens de hoogtijdagen leverden zij zo’n 4 miljoen stenen per jaar af. Veel van de huizen en de overheidsgebouwen in de stad Charleston zijn met deze stenen gebouwd. Een andere belangrijke inkomstenbron werd gevormd door de verkoop van pecannoten. De broers plantten veel pecanbomen op de plantage, tegen het einde van de 19e eeuw was Boone Hall Plantation een van de voornaamste leveranciers van pecannoten in de Verenigde Staten. In 1843 plantten de gebroeders Horlbeck nog meer eikenbomen langs de oprijlaan, het totaal aantal bomen kwam daardoor op 88.
In 1935 werd de plantage verkocht aan de Canadees Thomas Stone en diens vrouw Alexandra. Zij vervingen de bescheiden houten woning waar de familie Horlbeck had gewoond door een imposant stenen huis, de architect had zich bij de bouw daarvan laten inspireren door de Colonial Revival Style. De familie Stone zette de handel in de pecannoten voort, maar wel op kleinere schaal. Een andere belangrijke vernieuwing die door hen werd geïntroduceerd was de bouw van een electrische installatie, er werd stroom opgewekt met behulp van het water van een nabijgelegen rivier.
Later is Boone Hall Plantation nog enkele malen van eigenaar veranderd, sinds 1955 is het het eigendom van de familie McRae. In 1956 stelde deze familie de plantage open voor het publiek, met het entreegeld worden de originele gebouwen en tuinen onderhouden. De plantage is nog steeds in bedrijf, tegenwoordig worden er aardbeien, tomaten, perziken en ook nog enkele andere producten gekweekt.
|
|
 |
|
boone hall plantation bezoeken |
|
Tijdens een bezoek aan Boone Hall Plantation kan je diverse bezienswaardigheden bekijken.
De Avenue of the Oaks bestaat uit 88 oude eikenbomen en 1 magnolia tree. De oprijlaan waarlangs deze bomen staan is 0,75 mijl lang. Boone Hall Plantation is diverse malen als filmlocatie gebruikt, de Avenue of the Oaks is te zien in de bekende televisieserie North and South.
Je kan deelnemen aan een begeleide tour door het in 1936 gebouwde woonhuis. Er begint een tour op elk heel en elk half uur, een tour duurt ongeveer 30 minuten. Tijdens de tour mag je niet fotograferen. Een andere tour (met gids) is de Plantation Coach Tour, tijdens deze tour rijd je in een open kar over het terrein van de plantage. Onderweg krijg je informatie over de landbouwhistorie, je ziet o.a. het voormalige pecan trees gedeelte en de huidige landbouwgronden.
Nabij het woonhuis staan acht slavenwoningen. In elke woning bevindt zich een kleine expositie, bestaande uit foto’s, oude voorwerpen en informatieborden. Ook worden er korte films vertoond. Elke expositie staat voor een andere periode uit de geschiedenis van de slavernij. Tussen de eerste en de tweede slavenwoning kan je de lezing Slave Street and History Talk bijwonen. Deze lezing vindt ongeveer 8x per dag plaats. Bij de laatste slavenwoning bevindt zich een klein openluchttheater, daar wordt 3x per dag een presentatie gegeven over de Gullah Culture. De Gullah zijn de afstammelingen van de uit Afrika afkomstige slaven.
Bij de woning bevindt zich de Plantation Garden. De tuin heeft de vorm van de vleugels van een vlinder, en bestaat uit 22 bloemperken. In de Butterfly Pavilion kan je de vlindercollectie van de plantage bekijken, dit paviljoen is alleen geopend van mei tot september. Verder vind je op het terrein nog The Smoke House, het werd gebouwd omstreeks het jaar 1750 en is daarmee het oudste gebouw op de plantage. Op de plantage zijn een gift shop en een café aanwezig.
Special Events
Diverse malen per jaar worden er speciale activiteiten georganiseerd, bijvoorbeeld een weekend met countrymuziek, Scottish Highland Games of een wijnfestival. Meer informatie hierover is te vinden op de website van de plantage.
Aanrijroute
Het adres van Boone Hall Plantation is 1235 Long Point Road, Mount Pleasant. De plantage bevindt zich op 8 mijl ten noordoosten van het centrum van de stad Charleston. Neem in Charleston de US-17 North, en steek de Arthur Ravenal Junior Bridge over. Ga ongeveer 7 mijl verder linksaf via de Long Point Road. Volg die weg over een afstand van 0,8 mijl, en ga dan rechtsaf. Boone Hall Plantation ligt 0,5 mijl verder.
Openingstijden
De plantage is dagelijks toegankelijk, behalve op Thanksgiving Day en Christmas Day. Op zondagen is de plantage open van 12.00 tot 17.00 uur. Op de andere dagen variëren de openingstijden: van half maart tot begin september is de plantage open van 8.30 tot 18.30 uur, tijdens de overige maanden kan je terecht van 9.00 tot 17.00 uur.
Toegangsprijs
De toegangsprijs bedraagt $ 24,- per persoon. Voor kinderen van 6 tot 12 jaar is de entreeprijs $ 12,-, kinderen tot en met 5 jaar hebben gratis toegang. Senioren (vanaf 65 jaar) betalen $ 21,- per persoon. Bij de toegangsprijs zijn alle hierboven genoemde bezienswaardigheden inbegrepen. Voor het bijwonen van Special Events moet apart worden betaald. Parkeren is gratis. |
|
onze ervaring |
Ons bezoek aan Boone Hall Plantation is ons om diverse redenen tegengevallen. Zo vonden we bijvoorbeeld de expositie in de slavenwoningen heel matig, de films die in de huisjes werden vertoond haperden, of startten zelfs helemaal niet op. De vlindertuin voldeed in geen enkel opzicht aan onze verwachtingen. De weinige vlinders die we zagen waren maar heel gewoontjes, in de vrije natuur zie je nog wel mooiere exemplaren. En dan de tuin, waarover we toch erg lovende recensies hadden gelezen: ’t deed ons helemaal niets om daarin rond te lopen. We vonden het erg saai, om eerlijk te zijn. Er was maar één plek waar we wel enthousiast over waren, en dat was de oprijlaan. Want die was echt prachtig, dankzij de twee lange rijen eikenbomen met de zware, overhangende takken, vol met Spanish Moss.
Nu moet ik bij deze negatieve recensie wel wat kanttekeningen plaatsen. Als eerste: wij weten niets over bloementuinen. Dus misschien is ons oordeel helemaal niet terecht, en zal een kenner er wél enthousiast over zijn. Bovendien hebben wij niet de hele plantage gezien, zo hebben we de begeleide tour in de woning overgeslagen en hebben we ook niet deelgenomen aan de tractortour over het terrein waar de gewassen worden gekweekt. En – ook belangrijk – we hadden eerder tijdens onze vakantie al vier andere plantages bezocht. Boone Hall Plantation was er voor ons echt één teveel. |
|
 |
|
|
Boone Hall Plantation
Wikipedia |
|
|
|
 |
|
|
|
|