 |
|
 |
Chiricahua National Monument
|
|
 Omdat Chiricahua National Monument niet in de buurt van de klassieke toeristische routes ligt, is het een relatief onbekend park. Toch is een bezoek aan dit park een omweg meer dan waard, je vindt hier een prachtig landschap dat bestaat uit duizenden smalle rotspilaren en balancerende rotsblokken. De rotsen bestaan uit vulkanisch gesteente, de overblijfselen van een honderden meters hoge as- en puinlaag die hier 27 miljoen jaar geleden als gevolg van een vulkanische eruptie is terechtgekomen. De rotsen zijn voornamelijk grijs en groen van kleur; de groene tinten worden veroorzaakt door de aanwezigheid van vele mossen.
 Er loopt maar een weg door het park, de 8 mijl lange Bonita Canyon Drive. Je rijdt het park binnen aan de westzijde. Direct voorbij de ingang ligt aan de rechterzijde van de weg een heel kleine begraafplaats, de Erickson Cemetery. Neil en Emma Erickson waren Zweedse immigranten die, na hun huwelijk in 1887, een van de eerste permanent bewoonde ranches in deze omgeving stichtten. Behalve Neil en Emma liggen ook hun twee jongste kinderen, Ben en Hildegarde, op het kleine kerkhofje begraven.
Even verder ligt aan de linkerkant van de weg een parkeerplaats, vanwaar je naar de Faraway Ranch kan lopen. Dit was de woning van Neil en Emma Erickson en hun drie kinderen. In de jaren ’20 van de vorige eeuw werd het een guest ranch voor bezoekers die de Chiricahua Mountains wilden bezoeken. Tegenwoordig worden er rondleidingen in de oude gebouwen georganiseerd, in het Visitor Center kan men informeren naar de tijden. Je kan ook (zonder begeleiding) de buitenzijde van de ranch bekijken.
Na ongeveer 2 mijl bereik je het Visitor Center. Voor voertuigen die langer zijn dan 29 feet (ongeveer 8,84 meter) is dit het eindpunt, je mag daarmee niet verder de Bonita Canyon Drive op. Voorbij het Visitor Center is de weg erg smal en bochtig, over een afstand van 6 mijl ga je omhoog van 1.646 meter naar 2.094 meter. Je rijdt hier midden tussen de spires (de rotspilaren) waar het park zijn bekendheid aan te danken heeft. De rotsen worden deels aan het oog onttrokken door de dichte begroeiing; er zijn enkele kleine pull-outs zodat je wel even kan stoppen om de omgeving wat beter te kunnen bekijken.
De weg eindigt 6 mijl voorbij het Visitor Center bij een parkeerplaats, vandaar is het een klein stukje lopen naar een van de beste uitkijkpunten in het park: Massai Point. Vanaf deze plek heb je een panoramisch zicht over duizenden dicht op elkaar staande spires.
|
 In het park is een netwerk van paden aanwezig, die samen zo’n 18 mijl lang zijn. Doordat je verschillende paden met elkaar kunt combineren, kan je je eigen wandelroute samenstellen.
De meest populaire route is de combinatie van de Echo Canyon Trail, de Hailstone Trail en de Ed Riggs Trail. Als je via de Bonita Canyon Drive naar het oosten rijdt, dan zie je ongeveer een halve mijl voor Massai Point aan de rechterkant een zijweg. Aan die zijweg ligt, direct na de afslag, de parkeerplaats vanwaar de Echo Canyon Trail begint.  Via dit wandelpad loop je over een afstand van 1,6 mijl (2,6 kilometer) midden tussen de spectaculaire rotsformaties door naar beneden, in totaal ga je 137 meter omlaag. Je komt dan uit in het dicht begroeide Echo Park. De wandeling gaat verder via de vrij vlakke Hailstone Trail (0,8 mijl – 1,3 kilometer), dit is een smal pad dat – omdat het aan de zuidzijde ligt – meestal vol in de zon ligt. Vervolgens ga je via de Ed Riggs Trail (0,7 mijl – 1,1 kilometer) weer omhoog, richting de parkeerplaats. Je loopt hier tussen grote dennenbomen door. Omdat het pad niet erg steil is, valt de klim omhoog niet al te zwaar. De totale lengte van deze combinatie-wandeling is 3,1 mijl (5 kilometer).
De mooiste rotsformaties tref je aan langs de Heart of Rocks Loop. Dit is een onderdeel van een zware, 7,3 mijl (11,8 kilometer) lange hike waarvoor je een volledige dag moet uittrekken.
Een keer per dag, ’s ochtends om 8.30 uur, vertrekt vanaf het Visitor Center een hikers shuttlebus die plaats biedt aan 14 personen. Je kan je af laten zetten bij de trailhead voor de Echo Canyon Trail, en vandaar via achtereenvolgens de Echo Canyon Trail, de Upper Rhyolite Canyon Trail en de Lower Rhyolite Canyon Trail te voet afdalen naar het Visitor Center. Omdat je voortdurend naar beneden loopt, is deze wandeling niet erg zwaar. De totale lengte bedraagt 4,2 mijl (6,8 kilometer). Het is niet mogelijk om vooraf plaatsen voor de shuttlebus te reserveren.
|
| |
| Chiricahua National Monument ligt in het zuidoosten van de staat Arizona. De meest gebruikelijke aanrijroute is die vanaf Interstate 10. Neem bij de plaats Willcox de afslag naar State Route 186 in zuidelijke richting. Volg die weg over een afstand van ongeveer 32 mijl. Ga vervolgens linksaf, via State Route 181. De ingang van het park ligt 4 mijl verder. Houd er rekening mee dat je voorbij Willcox geen benzinestations meer tegenkomt. |
| |
 |
 |
 |
| |
ALGEMENE INFORMATIe (info 2016) |
|
Het park is gratis toegankelijk, en het is het hele jaar geopend. Het Visitor Center is elke dag open van 08.30 uur tot 16.30 uur, behalve op Thanksgiving Day en op 25 december. De scenic drive wordt voorbij de camping soms afgesloten wegens weersomstandigheden of vanwege het gevaar voor vallende rotsblokken. Bij het Visitor Center zijn toiletten aanwezig.
Dicht bij het Visitor Center ligt de Bonita Canyon Campground. Deze camping heeft 25 plaatsen, er zijn toiletten en picknicktafels aanwezig en er is water verkrijgbaar, maar er zijn geen douches. De kosten voor de camping zijn 12 dolar per nacht. Zorg dat je voldoende eten en drinken bij je hebt, in het park is niets te koop. Er zijn diverse mooi aangelegde picknickplaatsen aanwezig. |
|
Het park is erg hoog gelegen, ongeveer 2.700 meter boven de zeespiegel. Tijdens de wintermaanden sneeuwt het vaak, de Bonita Canyon Drive wordt dan ook regelmatig afgesloten. De temperatuur valt mee, gemiddeld wordt het zo’n 13° Celcius, maar er komen ook periodes voor met strenge vorst. In de zomer ligt de temperatuur rond de 30° Celcius, met uitschieters naar 40° Celcius. Heel kenmerkend is dat van begin juli tot half september de kans op onweer bijzonder groot is, vrijwel elke avond komen er thunderstorms met veel wind en regen voor. De beste periodes om het park te bezoeken zijn dan ook de lente en de herfst, met aangename temperaturen en minder kans op regen. |
| |
 |
 |
| |
| Als je dit park echt goed wilt ervaren, moet je absoluut een flinke wandeling gaan maken. In 2008 hebben we de hierboven beschreven combinatie Echo Canyon, Hailstone en Ed Riggs Trail gelopen, en we vonden het geweldig! Vooral het eerste stuk van de hike was erg indrukwekkend, omdat we hier echt midden tussen de rotspilaren door liepen. En tussendoor hadden we ook regelmatig zicht op de grote groepen spires die wat verder weg lagen. Omdat we erg enthousiast waren over wat we we hadden gezien, zijn we in 2015 voor de tweede keer naar het park gegaan. Ons belangrijkste doel was het gebied dat “Heart of Rocks” wordt genoemd, het zou – zo hadden we gelezen – het mooiste deel van het park zijn. En nu we het met eigen ogen hebben gezien, sluiten we ons met volle overtuiging bij die omschrijving aan. Het was een pittige wandeling, maar wel een die een plaats hoog op ons lijstje ‘mooiste wandelingen ooit’ heeft weten te veroveren! |
| |
|
 |
|
|
|
