Hell’s Backbone Scenic Road is een 44 mijl lange route van Escalante naar Boulder. De weg is tijdens de jaren ’30 van de vorige eeuw aangelegd door de Civilian Conservation Corps, het was – voordat State Route 12 werd aangelegd - de enige verbindingsweg tussen deze twee plaatsen. De weg wordt ook wel de Dixie National Forest Road 153 genoemd. Vanwege de hoge ligging en de vaak zware sneeuwval is Hell’s Backbone meestal gedurende slechts enkele maanden per jaar geopend. Het wegoppervlak bestaat uit gravel, bij normale weersomstandigheden kan je gebruik maken van een gewone personenauto. Maar houd er wel rekening mee dat de weg flink washboarded kan zijn.

Als je de route vanuit Escalante begint, dan volg je eerst de Posey Lake Scenic Backway. Na 15 mijl komt er een splitsing, de Hell’s Backbone Road is rechtsaf, en Forest Road 154 is linksaf. Deze weg bereikt een hoogte van meer dan 3.000 meter en gaat door een gebied met veel bergweiden en bergmeren, waarvan Posey Lake de bekendste is.
De weg stijgt voortdurend. Eerst ga je omhoog door de Pine Creek Drainage, daarna cirkelt de weg rondom de ruige Box-Death Hollow Wilderness Area, waar diverse wandelmogelijkheden zijn. Het gebied is erg bosrijk, je ziet hier vooral een mix van Green Conifers en Golden Aspens. Het hoogste punt van de Hell’s Backbone Road bevindt zich op ongeveer 2.750 meter.
Na ongeveer 25 mijl steek je via de zeer smalle Hell’s Backbone Bridge, die in 1935 werd gebouwd, een 450 meter diepe afgrond over. Er is hier genoeg plek om de auto te parkeren en van het weidse uitzicht te genieten. Je ziet hier het veel lager gelegen Escalante Basin, en in de verte ook de Straight Cliffs.
Nadat je de brug bent overgestoken daalt de weg, en je rijdt door het pitoreske boerenlandschap van Salt Gulch. De weg eindigt bij State Route 12, op ongeveer vier mijl ten westen van de plaats Boulder.

Waarschuwing
Kijk ook op onze pagina "Ga niet onvoorbereid naar eenzame gebieden !"