• Houd bij wandeltochten rekening met de soms extreem hoge temperaturen. Op de trails is nergens water te vinden, neem dus zelf ruim voldoende water mee (minstens 4 liter per persoon per dag).
• Het water in bronnen en stroompjes is besmet met ziektekiemen, en daarom niet drinkbaar.
• Tekenen van uitdroging zijn: duizeligheid, misselijkheid en hoofdpijn. Als je hiervan last hebt, ga dan onmiddellijk uit de zon en drink zoveel mogelijk water. Het nat maken van je kleding helpt bij het omlaag brengen van je lichaamstemperatuur.
• Draag een shirt, een hoed met een brede rand en een zonnebril. En neem zonnebrandolie mee.
• Ga geen ravijnen in als het dreigt te gaan regenen.
• Als je langdurig gaat wandelen, zorg dan dat altijd iemand weet waar je bent en hoe laat je verwacht terug te zijn. Je kan hiervoor ook formulieren invullen bij een van de Ranger Stations.
• Zorg dat je altijd voldoende getankt hebt. Tanken buiten het park is goedkoper dan in het park zelf.
• Let voortdurend op de temperatuur van de auto. Als de motor oververhit dreigt te raken, zet dan de airco uit. Op diverse plaatsen naast de weg is radiatorwater verkrijgbaar (zie hiervoor het onderdeel 'Voorzieningen').
• Als je een camper hebt gehuurd, informeer dan vooraf bij het verhuurbedrijf of er speciale regels gelden voor Death Valley. De meeste verhuurbedrijven staan niet toe dat je in de zomermaanden met een camper door het park heenrijdt.

Waarschuwing
Kijk ook op onze pagina "Ga niet onvoorbereid naar eenzame gebieden !"

Net ten zuiden van het Furnace Creek Visitor Center splitst de weg zich in tweeën. Linksaf ga je via de CA-190 naar het plaatsje Death Valley Junction, rechtsaf ga je via de Badwater Road naar het plaatsje Shoshone. We volgen eerst de Badwater Road.

De eerste stopplaats vind je op 2 mijl voorbij de splitsing, de parkeerplaats heet Golden Canyon Parking Area. Hier beginnen twee trails:

• Golden Canyon Trail (3,2 kilometer - heen en terug)
  Deze populaire trail biedt een geweldig uitzicht over het hart van Death Valley. Je begint de wandeling bij de ingang van de kleurrijke canyon op 49 meter onder het zeeniveau, en klimt dan tijdens de eerste anderhalve kilometer omhoog tot 91 meter boven het zeeniveau. Aan het einde van de trail kan je nog zo'n 800 meter verder lopen, tot aan de rotsformatie Red Cathedral. Het is ook mogelijk nog verder te lopen, tot aan Zabriskie Point. De wandeling is dan 6,5 kilometer lang.

• Gower Gulch Loop (6,4 kilometer - loop)
  Je loopt dezelfde route als bij de Golden Canyon Trail. Voorbij Red Cathedral neem je de afslag richting Gower Gulch Canyon. Je loopt door de golvende heuvels naar deze canyon, die net als Golden Canyon erg kleurrijk is.In dit gebied zie je nog veel overblijfselen van de oude mijnen.

De volgende trail staat niet aangegeven. Als je deze wilt gaan lopen zal je dus erg goed moeten opletten dat je er niet aan voorbij rijdt. Het beginpunt ligt op ongeveer 4 mijl vanaf het begin van Badwater Road.

• Desolation Canyon (ruim 3 kilometer - heen en terug)
  Tijdens deze wandeling loop je door een stoffige, nauwe canyon. Er zijn verschillende vertakkingen, waarbij je steeds rechts moet aanhouden. In het begin is de canyon ongeveer 10 meter diep, daarna wordt het minder diep en kom je bij een uitkijkpunt vanwaar je uitzicht hebt over Artist's Drive en over enkele zoutvlakten. De wandeling duurt heen en terug ongeveer 1 uur.

Als je weer verder naar het zuiden rijdt, via Badwater Road, dan kan je 3 mijl voor de afslag naar Artist's Drive (13 mijl ten zuiden van het Visitor Center), rechtsaf via een onverharde weg. Die weg is ruim 1 mijl lang, en aan het eind ervan kan je Devil's Golf Course zien. Dit is een uitgestrekte vlakte zonder plantengroei. De oppervlakte is scherp en erg ongelijk, vol met holtes en zoutpilaren die soms wel 30 centimeter hoog zijn. Lopen is hier erg lastig, er zijn dan ook geen trails. Een erg mooi moment om Devil's Golf Course te bekijken, is gedurende zonsopgang. Het is hier doodstil, tot het moment dat de temperatuur begint te stijgen. Als je goed luistert, hoor je allerlei kleine plopjes, een geluid dat steeds duidelijker wordt. Dit zijn de miljoenen kleine zoutkristallen die door de hitte openbarsten. Kort voorbij de afslag naar Devil's Golf Course kom je bij een volgende afslag, naar links deze keer. Het gaat om een onverharde weg van 2,5 mijl lengte, die eindigt bij een parkeerplaats. Daar begint:

• Natural Bridge Canyon Trail (1,6 kilometer - heen en terug)
  Tijdens de gemiddeld zware trail ga je heuvel op door een nauwe canyon. Je komt na een halve kilometer uit bij een grote natuurlijke brug, die een overspanning heeft van 14 meter. De rots waarin deze natuurlijke brug is gevormd, is naar geologische maatstaven nog vrij jong: slechts een paar miljoen jaar.

Naast de Badwater Road strekt zich een enorme zoutvlakte uit, het Badwater Basin. De beste plek om de zoutvlakte te bekijken ligt 18 mijl ten zuiden van het Visitor Center; er zijn daar een aantal vlonders aangelegd zodat je eenvoudig een klein stukje het gebied in kan lopen. Op een bordje staat aangegeven dat het Badwater Basin zich op 85,5 meter beneden zeeniveau bevindt; het exacte laagste punt ligt echter niet op deze plek, maar enkele kilometers verder op de vlakte. Het is het laagste punt op het westelijk halfrond. Ergens op de rotswand naast de weg is een bordje aangebracht, waarop het SEA LEVEL wordt aangegeven. In het Badwater Basin vormt zich na een regenbui een groot en heel ondiep meer. Het gebied droogt nooit helemaal op, er leeft hier zelfs een unieke vissoort, de Death Valley pupfish. Bij de vlonders staat vaak een ondiepe plas water, waarin je deze visjes kan zien.
Vanaf Badwater kan je nog geruime tijd verder naar het zuiden rijden. De weg buigt af naar het oosten, en komt buiten het park uit bij het plaatsje Shoshone.

• Dante’s Ridge Trail
  Lengte: 1,6 kilometer naar het eerste uitkijkpunt  (heen en terug)
  Lengte: 13 kilometer naar de top van Mount Perry (heen en terug)
  Deze trail gaat naar de top van Mount Perry, aan de noordzijde van Dante’s View.
  Loop vanaf de parkeerplaats terug naar de weg; de Dante’s Ridge Trail begint op ongeveer 150 meter afstand van de parkeerplaats, in de laatste bocht van de Dantes View Road. De trail wordt niet aangegeven. Het begin van de trail is wat lastig, omdat je hier omhoog loopt en omdat er veel kleine, losse stenen liggen. Het pad wordt al gauw veel vlakker, en de rest van de wandeling is vrij eenvoudig. Na 800 meter bereik je een bergtop vanwaar je een geweldig uitzicht hebt over het Badwater Basin en de Panamint Mountains. Dit is het einde van de officiële trail; je kan echter wel verder lopen tot aan de top van Mount Perry, op 6,5 kilometer ten noorden van Dante’s View.
   
• Trail vanaf de parkeerplaats
  Behalve de hierboven beschreven Dante’s Ridge Trail zijn er geen officiële wandelingen rondom Dante’s View. Het is echter wel heel goed mogelijk om vanaf de parkeerplaats nog een flink stuk te wandelen. Aan het einde van de parkeerplaats kan je nog honderden meters verder lopen via een bergkam; je moet daarbij wel regelmatig flink wat hoogteverschillen overbruggen. Hoe verder je loopt, hoe meer uitzicht je hebt zowel in zuidelijke als in noordelijke richting.

• Harmony Borax Works Interpretive Trail
  (400 meter loop)
  Via een verhard pad kan je rondom de overblijfselen van het fabriekje lopen. Borden naast de trail geven meer informatie over dit stukje geschiedenis. Tijdens de minder warme maanden kan je hier ook uitleg krijgen van een ranger. Het is mogelijk vanaf Furnace Creek naar de Harmony Borax Works te lopen via een fietspad met een lengte van 1 mijl.

• Salt Creek Interpretive Trail
  (800 meter - heen en terug)
  Dit is een eenvoudige wandeling over een houten looppad bij een klein stroompje. Je kan hier de vooral in woestijngebieden voorkomende vissoort 'pupfish' zien, en ook andere soorten 'wildlife'. Deze trail kan het beste gelopen worden laat in de winter of vroeg in de lente.

De CA-190 buigt nu af naar het westen. Rechts van de weg liggen de Death Valley Sanddunes. Er zijn meer zandduinen in Death Valley, maar deze zijn het makkelijkst bereikbaar. Het gebied waarin deze duinen liggen heet Mesquite Flat, en het wordt aan alle kanten door bergen omsloten. Het zand waardoor deze duinen zijn gevormd, komt vooral uit de in het noorden en noordwesten gelegen Cottonwood Mountains. Er zijn hier geen officiële trails, maar het is wel toegestaan het gebied in te lopen. Veel toeristen kiezen ervoor de hoogste duintop, op ongeveer 3 kilometer afstand van de CA-190, te beklimmen. De beste tijd om hier te gaan lopen is vroeg in de ochtend, of laat in de avond. Ook wandelingen in het maanlicht zijn populair. Net ten westen van de Death Valley Sanddunes loopt de CA-190 door het dorpje Stovepipe Wells. Kort voorbij dit dorp kan je linksaf gaan via een 2 mijl lange onverharde weg, waar je uitkomt bij de:

• Mosaic Canyon Trail
  (variërend van 1,6 tot 6,5 kilometer - heen en terug)
  Dit is een erg mooie en daarom ook populaire trail. Draag stevige schoenen, want hier en daar moet je wel wat over rotsen heen klimmen. Je loopt een zeer nauw ravijn in met wanden die lijken te bestaan uit marmeren, gepolijste knikkers. Na ongeveer 800 meter wordt het ravijn veel breder, en krijg je een uitzicht op de nabij gelegen Tucki Mountain, waar soms bighorn sheep te zien zijn. Je kan vanaf de parkeerplaats ruim drie kilometer het ravijn inlopen, totdat de trail wordt geblokkeerd. Het tweede gedeelte is echter minder mooi dan het eerste gedeelte, de meeste toeristen lopen dan ook niet de gehele trail.

Als je via de CA-190 verder naar het westen rijdt, ga je richting de Panamint Mountains, de grootste en hoogste bergen van Death Valley. Dertien kilometer ten westen van Stovepipe Wells kan je linksaf via de Emigrant Canyon Road. Dit is een vrij onbekende route waar je weinig andere toeristen tegen zult komen. Het is hier minder rotsachtig dan in de andere delen van Death Valley, en er is vrij veel begroeiïng langs de kant van de weg. Op sommige stukken is de weg erg smal en bochtig. Na 21 mijl bereik je een splitsing. Via de weg die rechtsaf gaat (de deels onverharde Wildrose Peak Road) rijdt je het park uit, richting de plaats Trona. Je kan ook linksaf naar de Charcoal Kilns rijden. De laatste 2,7 mijl van deze rit zijn onverhard en vrij washboarded. De Charcoal Kilns zijn 10 historische stenen gebouwtjes die zijn gebouwd in het jaar 1877, en die in gebruik zijn geweest als houtskoolovens. Ze zijn elk 7,5 meter hoog, en hebben een omtrek van 9 meter. Omdat de goudmijnen die het houtskool gebruikten niet meer rendabel waren, zijn de Charcoal Kilns slechts enkele jaren in gebruik geweest. De ovens zijn wel bijzonder goed bewaard gebleven. Dicht bij de Charcoal Kilns begint de:

• Wildrose Peak Trail
  Deze trail is ruim 13 kilometer lang, en is alleen geschikt voor ervaren hikers. In totaal moet je een hoogteverschil overwinnen van ongeveer 670 meter. Op de top van Wildrose Peak heb je een onvergetelijk mooi uitzicht over Death Valley. Als de omstandigheden goed zijn, kan een ervaren hiker de tocht in vier uur volbrengen. Van december tot mei kan er sneeuw of ijs voorkomen.

Vanaf de Charcoal Kilns kan je nog verder rijden over het vaak slecht begaanbare pad, tot aan de kampeerplaats Mahogany Flat Campground. Ook hier begint een zware trail:

• Telescope Peak Trail
  De trail begint op een hoogte van ongeveer 2500 meter, en stijgt vervolgens nog eens 900 meter. Van december tot mei kan je dan ook te maken krijgen met sneeuw of ijs. De trail is ruim 22 kilometer lang, en neemt gemiddeld acht uur in beslag.

De CA-190 gaat verder in westelijke richting. Van de afslag Emigrant Canyon Road tot aan de volgende afslag, de Panamint Valley Road, bedraagt de afstand 18 mijl. Via deze weg kan je 15 mijl naar het zuiden rijden, en vandaar vervolgens weer 9 mijl naar het noordoosten. Het laatste gedeelte gaat dan via een onverharde, smalle en zeer bochtige weg, die verboden is voor voertuigen die langer zijn dan 7,7 meter. Je komt dan uit op de hierboven beschreven Emigrant Canyon Road.

Voorbij de afslag Panamint Valley Road begin je aan het laatste gedeelte van de CA-190 dat nog binnen het park valt. Ongeveer 30 mijl ten westen van Stovepipe Wells ligt het Panamint Spring Resort, een klein hotel in western-stijl. Nog eens 1 mijl verder begint aan de linkerkant van de weg een onverhard pad van 2 mijl, dat gaat naar het beginpunt van de:

• Darwin Falls Trail (ruim 3 kilometer, heen en terug)
  De trail gaat naar een kleine waterval die terechtkomt in een diep en ruig ravijn. Door dichte plantengroei en modder kan het een lastige wandeltocht zijn. Het is verboden het water in te gaan.

Kort voordat je Death Valley uitrijdt, kan je nog een stop maken bij het uitzichtpunt Father Crowley Point, dat is vernoemd naar 'Padre of the Desert John Crowley' (1891-1940). Je hebt hier vanaf een hoog punt een schitterend uitzicht over de vallei.

Na een rit van 33 mijl splitst Scotty's Castle Road zich in tweeën. Via de linkse vertakking kan je nog 5 mijl verder rijden, in noordwestelijke richting. Je komt hier terecht in een haast surrealistisch landschap, ontstaan door vulkanische activiteiten. De eruptie die de Ubehebe Crater (ruim 800 meter breed en 235 meter diep) heeft doen ontstaan, moet gigantisch geweest zijn. Ubehebe is een Indiaanse naam, het betekent: grote mand in een rots.

• Ubehebe Crater Trail
  (2400 meter - om de rand van de krater)
  De krater ligt direct bij de parkeerplaats. Je kan om de rand van de krater heen wandelen, ook kan je naar de bodem van de krater afdalen. De klim omhoog is dan wel behoorlijk zwaar!

• Little Hebe Crater Trail
  (1600 meter - heen en terug)
  In dit gebied liggen ook diverse kleinere kraters. Little Hebe Crater ligt, gezien vanaf de parkeerplaats, direct rechts van Ubehebe Crater. De korte maar wel steile wandeling naar Little Hebe Crater neemt ongeveer 10 minuten in beslag.

Als je via de 5 mijl lange verharde weg terugrijdt, kom je weer uit bij de eerder genoemde splitsing van Scotty's Castle Road. De andere vertakking gaat naar het noordoosten, door Grapevine Canyon. Na 3 mijl kom je uit bij:

• Scotty's Castle
  Gedurende de jaren twintig van de vorige eeuw bouwde de rijke zakenman Albert Johnson hier deze replica van een Spaans landhuis. Hij deed dat omdat zijn gezondheid baat zou hebben bij het droge, warme klimaat van Death Valley. Het gebouw, dat 25 kamers heeft, is erg indrukwekkend. Het meubilair is destijds vanuit Europa naar Amerika verscheept. Het kasteeltje heeft z'n naam te danken aan een goede vriend van Johnson, de goudzoeker Walter Scott die hierna de dood van Johnson heeft gewoond, en hier ook begraven ligt. Er worden hier rondleidingen verzorgd, en soms worden er zelfs toneelstukjes opgevoerd die de bezoekers terugvoeren naar de tijd van Johnson en Scott. Tijdens drukke dagen kunnen er wachttijden van enkele uren ontstaan!

• The Racetrack Playa
  Dit is een uitzonderlijk vlak opgedroogd meer tussen de Cottonwood Mountains en de Last Chance Range. Hier vindt een van de meest intrigerende geologische puzzels van Death Valley plaats: dat van de mysterieuze bewegende rotsen. Op het oppervlak van de Racetrack Playa liggen veel stenen waarvan de zwaarste zo'n 320 kilogram weegt. Achter een aantal van deze stenen hebben zich geulen gevormd, sommigen kort, sommigen lang, sommigen recht, sommigen bochtig. Het is duidelijk dat deze stenen zich verplaatsen, maar nog nooit heeft iemand dit daadwerkelijk gezien! De meeste bewegende stenen zijn te vinden op het zuidelijke uiteinde van de playa. In het noorden ligt een ‘eiland’ dat bestaat uit heel donker bedrock-gesteente. Dit eiland wordt The Grandstand genoemd, de Tribune. De Racetrack Playa is bereikbaar via de 34 mijl lange onverharde Racetrack Valley Road die begint in de buurt van Ubehebe Crater. Het wegoppervlak bestaat uit veel kleine steentjes, die er om bekend staan dat ze regelmatig lekke banden veroorzaken. Zorg er dus voor dat je, als je deze weg gaat rijden, een goede reserveband en een krik in de auto hebt liggen. Controleer vooraf de kwaliteit van je banden, en neem ruim voldoende water mee. Een huurauto is op een onverharde weg niet verzekerd, eventuele schade en sleepkosten worden niet vergoed. Als je niet onverzekerd wilt rijden, kan je er voor kiezen om een Jeep te huren bij het bedrijf Farabee, dat is gevestigd tegenover de Furnace Creek Inn.  

Als je de weg verder naar het noordoosten vervolgt, rijd je het park en tegelijk ook de staat Californië uit. Je bereikt dan, via de NV-267, na 26 mijl de NV-95. Dat is de weg van of naar Las Vegas.

Overige bezienswaardigheden
Death Valley National Park kent nog veel andere bezienswaardigheden, die soms niet eenvoudig te bereiken zijn en die door de meeste toeristen dan ook niet bezocht worden. Enkele voorbeelden:

• Fall Canyon, een spectaculair mooi maar wel afgelegen ravijn in het noorden (in de buurt van Titus Canyon)
• Red Wall Canyon, een moeilijk bereikbaar maar wel erg mooi ravijn in het noorden (omgeving Scotty's Castle)
• Grotto Canyon, een ravijn met erg nauwe gedeelten. Het ruige onverharde pad dat naar deze canyon gaat, begint 4 mijl ten oosten van Stovepipe Wells.
• Death Valley Buttes, een niet officiële trail van ongeveer zes kilometer lengte (heen en terug) die begint bij Hell's Gate Parking Area (22 mijl ten noordoosten van Furnace Creek). Het gaat hier om een korte maar wel zware wandeling naar twee heuvels (buttes) vanwaar je een van de beste uitzichten over Death Valley hebt.
• Little Bridge Canyon, een niet officiële trail van ongeveer 10 kilometer lengte (heen en terug), die begint 3 mijl ten westen van het punt waar de CA-190 naar het westen afbuigt. Je ziet een aantal interessante canyons, een natuurlijke boog en een natuurlijke brug.
• Split Cinder Cone. Een onverharde weg met de naam West Side Road begint aan Badwater Road ter hoogte van Artist's Drive, en komt 40 mijl verder weer op de Badwater Road uit. Deze weg kan onder goede weersomstandigheden bereden worden door gewone personenauto's. De Split Cinder Cone is een kegelvormige rots die is ontstaan als gevolg van een lava-uitbarsting.
• Echo Canyon:  Twee mijl ten oosten van Furnace Creek Inn, aan Highway 160, begint een onverharde weg die alleen geschikt is voor auto’s met high clearance en 4WD. Tijdens de eerste drie mijlen is de route erg bochtig, je rijdt hier over los gravel. Na 3 mijl ga je de canyon in, de ondergrond is nu zeer rotsachtig. Onderweg zie je The Needle’s Eye, een druppelvormige arch hoog in de rotswand.
• Saratoga Springs: In het uiterste zuidoosten, 25 mijl ten zuiden van het plaatsje Shoshone, begint aan de CA-127 een slecht begaanbare onverharde weg, de Harry Wade Road. Na 6 mijl kan je een ander pad nemen, in noordelijke richting. Je komt dan uit bij de Saratoga Springs, drie erg mooie meren met bergen op de achtergrond. Omdat er zo weinig water is in deze omgeving, kan je hier een zeer rijke variatie aan vogels en andere wilde dieren vinden. Neem een verrekijker mee!