![](../../../../images/design/header.jpg) |
|
![](../../../../images/design/left.jpg) |
![© copyright hanz meulenbroeks](images/hm-cliffpalace-small.jpg)
|
![](../../../../images/banner.jpg) |
|
Grootte : 211 vierkante kilometer
Hoogte : gemiddeld 2121 meter
Nationaal Park sinds : 29 juni 1960
Aantal bezoekers in 2012 : 488.860
Mesa Verde is het enige
Nationale Park in Amerika waar het niet gaat om de
natuur, maar om de geschiedenis van de vroegere
bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd
jaar geleden vestigde een groep Indianen zich op een
dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat
Colorado. De naam van dit gebied, Mesa Verde, betekent
'groene tafel'. In het zuiden van dit gebied liggen veel
ravijnen, waar de Indianen op beschutte plekken
rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de
13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog
onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van
hun persoonlijke bezittingen achterlieten. De
rotsnederzettingen en de andere vroege sporen van
menselijke bewoning in dit gebied, behoren tot meest
omvangrijke en best bewaarde archeologische vondsten in
heel Amerika. Sommige van de oude nederzettingen mogen -
onder begeleiding van een Park Ranger - worden bezocht. |
![](images/mapmesaverdenp.jpg) |
Mesa Verde National Park ligt in het uiterste zuidwesten
van de staat Colorado. Het park is het hele jaar
geopend, maar de hoog gelegen bezienswaardigheden zijn
in de winter niet bereikbaar. De voorzieningen zijn
alleen geopend van april tot half oktober. |
|
Het park heeft één toegang. Die toegang ligt aan de
Co-160, 10 mijl ten oosten van de stad Cortez en 36 mijl
ten westen van de stad Durango. Direct voorbij de afslag ligt het Mesa Verde Visitor and Research Center. Je kan hier kaartjes kopen voor de verderop beschreven Balcony House Tour, Cliff Palace Tour en Long House Tour. |
|
Voor toegang tot dit park wordt een entreeprijs gevraagd. Kijk voor een actueel overzicht op de pagina Parkprijzen.
Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om de America the Beautiful Pass te kopen. Deze pas kost 80 dollar, en geeft gedurende 1 jaar toegang tot ruim tweeduizend parken (waaronder de door de NPS beheerde parken). Bij de meeste parken is de pas geldig voor alle inzittenden van een personenauto of camper. |
|
- Cortez
- Durango
- Colorado Springs
- Denver
- Montrose
- Silverton
- Moab
- Kayenta |
10 mijl
36 mijl
308 mijl
372 mijl
142 mijl
84 mijl
125 mijl
129 mijl |
-
-
-
-
-
-
-
- |
16 km
58 km
496 km
599 km
228 km
135 km
201 km
208 km |
- 0.15 uur
- 0.45 uur
- 6.40 uur
- 7.40 uur
- 3.00 uur
- 1.45 uur
- 2.30 uur
- 2.35 uur |
|
|
|
|
|
De vroege jagers - tot aan het begin van onze
jaartelling |
|
Vanwege de vele diepe ravijnen, de hoge temperaturen, en
de schaarste aan water, vegetatie en dieren, was het
Colorado Plateau een plek waar mensen moeilijk konden
overleven. Toch hebben archeologen bewijzen gevonden, in
de vorm van o.a. speerpunten en kleine kampen, dat
duizenden jaren geleden een jagersvolk in dit gebied
heeft rondgezworven. De vroege jagers moesten alles wat
eetbaar was gebruiken om hun menu van dierlijk vlees aan
te vullen, ze waren dan ook zeer bedreven in het
verzamelen van zaden, fruit en noten. Waarschijnlijk
hebben zij vele duizenden jaren op deze manier geleefd.
De vroege jagers hebben nooit in Mesa Verde gewoond, er
zijn geen bewijzen van hun bestaan gevonden binnen een
straal van 50 mijl van het park. |
|
The Basketmakers - van het begin van onze jaartelling tot het jaar 550 |
|
Ongeveer tweeduizend jaar geleden leerden de vroege
jagers hoe zij maïs konden verbouwen. Dit betekende dat
zij zich vaker gedurende langere tijd op één plek
vestigden, hun cultuur veranderde van nomadisch naar
semi-nomadisch. Zij woonden vooral in grotten die plaats
boden aan één of twee families, in de omgeving van Mesa
Verde. Dankzij de beschutting van die grotten zijn veel
van de door hen nagelaten sporen goed bewaard gebleven,
archeologen hebben zich dus een vrij goed beeld kunnen
vormen van de manier waarop deze mensen destijds hebben
geleefd.
Zo is
het o.a. bekend dat dit volk bijzonder bedreven was in
het vlechten van manden. Vandaar dat zij nu met de naam
The Basketmakers (de Mandenmakers) worden aangeduid. De
manden die dit volk maakte, werden voor veel doeleinden
gebruikt. Er werd voedsel in bewaard, en ook
kostbaarheden. Sommige manden werden met pek waterdicht
gemaakt. De Basketmakers verhitten stenen in een vuur,
en met die stenen werd het water in de mand aan de kook
gebracht. Op deze manier konden zij zaden koken. De Basketmakers weefden ook veel kleine tassen, die
vaak puntig of rond waren aan de onderzijde. Op deze
tassen werden patronen geschilderd.
De
omstandigheden in een droge grot zijn zodanig, dat een
daar begraven lichaam zich kan mummificeren. Archeologen
hebben diverse mummies gevonden, en hebben zo kunnen
vaststellen dat de Basketmakers ongeveer 1.50 meter
groot waren, en zwart haar hadden. Vrouwen droegen hun
haar kort, terwijl mannen hun haar lang lieten groeien. Net zoals hun voorouders - de vroege jagers -
verzamelden de Basketmakers zaden, noten, fruit en
bessen. Daarbij verbouwden zij maïs en pompoenen.
Dankzij de gereedschappen die zij hebben gemaakt van
dierlijke botten, is bekend dat zij ook goede jagers
waren. |
|
The Modified Basketmakers - van het jaar 550 tot
het jaar 750 |
|
Hoewel de Basketmakers dankzij het verbouwen van de maïs
steeds minder hoefden rond te trekken, bleven zij toch
steeds op zoek naar een betere plek om te leven.
Waarschijnlijk hebben zij Mesa Verde gevonden tijdens
een jachtpartij, en hebben zij toen besloten dat dit een
geschikt gebied was om woningen te bouwen. Er sijpelde
water van de rotsen, en er waren waterbronnen. De bodem
was erg geschikt voor het kweken van gewassen. En
bovendien was er een overvloed aan hout, waarmee vuur,
huizen, gereedschappen konden worden gemaakt. De oudste
bewijzen van menselijke bewoning in Mesa Verde zijn van
omstreeks 550 na Chr. Archeologen hebben deze bewoners
"The Modified Basketmakers" genoemd. De twee
belangrijkste verschillen ten opzichte van de
Basketmakers zijn het nieuwe type huizen, en de
introductie van aardewerk. De woningen van de Modified
Basketmakers worden 'pithouses' genoemd. Met behulp van
stenen en houten werktuigen werden langwerpige kuilen in
de grond uitgegraven. De
wanden daarvan fungeerden als muren. In de hoeken werden
houten balken geplaatst, waarover een dak werd gemaakt
van kleinere stukken hout, boomschors en modder. De
pithouses worden vooral in groepen bij elkaar gevonden,
de mensen leefden dus in kleine dorpen bij elkaar. Een
pithouse heeft meestal een grote kamer met een
vuurplaats, en een of meer kleinere kamers. Een pithouse
was alleen van bovenuit toegankelijk door middel van een
ladder door een opening in het dak. Er wordt aangenomen
dat de ceremoniële rituelen die bekend zijn van latere
bewoners, hun oorsprong in deze pithouses hebben gehad.
In veel pithouses is een klein gat gevonden in de vloer
tussen de vuurplaats en de noordelijke wand. Sommige
Pueblo Indianen geloven dat dit een symbolische opening
naar de onderwereld is. In de latere ceremoniële kamers
wordt een dergelijke opening de Sipapu (see-pah-pu)
genoemd.
De Modified Basketmakers vervaardigden ook aardewerk. De
oudste exemplaren waren nog erg simpel, en grijs van
kleur. Pas tegen het einde van de Modified Basketmakers
periode werden de potten voorzien van ruwe tekeningen.
De potten waren erg belangrijk, het bracht een grote
verandering teweeg in de manier van koken en eten.
Voedsel kon nu beter worden gekookt, waardoor het veel
smakelijker werd. Er kwam meer variëteit in de voeding,
vooral proteïne-rijke bonen vormden een belangrijke
aanvulling op het menu.
De manden werden ook nog steeds gebruikt, maar er
werden er wel veel minder gemaakt. De grote veelkleurige
manden die als opslagruimte werden gebruikt waren
kwalitatief uitzonderlijk goed. De Modified Basketmakers
maakten geen tassen meer, zoals hun voorouders dat
deden.
Dierlijke botten werden gebruikt om naalden te maken om
te kunnen naaien, en schrapers waarmee vlees van
dierenhuiden werd verwijderd. De botten van kalkoenen
zijn hol, en daarvan werden vaak sieraden gemaakt. Ook
van schelpen, die door middel van ruilhandel werden
verkregen, werden juwelen gemaakt. In Mesa Verde werden
geen stenen gevonden die geschikt waren voor het maken
van pijlpunten of gereedschappen, daarvoor is het
zandsteen te zacht. Voor de hardere steensoorten moesten
de Modified Basketmakers naar het Mancos River gebied,
of naar verder gelegen bergen. |
|
The Development Pueblo - van het jaar 750 tot het jaar 1100 |
|
Omstreeks het midden van de 8e eeuw begonnen de
nakomelingen van de Modified Basketmakers, de
Pueblo-Indianen, hun huizen bovengronds te bouwen. Ze
plaatsten palen in de grond, vlochten dwarsverbindingen
tussen deze palen, vervaardigden het dak op dezelfde
manier en bedekten vervolgens de muren en het dak met
een dikke laag leem om ze waterdicht te maken. Ze
bouwden dus een soort 'manden' om in te wonen. De huizen
stonden in een lange rij bij elkaar, vrijwel alle huizen
waren naar het zuiden of het zuidwesten gericht. Achter
sommige huizen werden kleinere opslagruimtes gebouwd. De
bevolking groeide, en daardoor werd de behoefte aan
voedsel groter. Net als hun voorouders groeven de
Pueblo-Indianen nog steeds kuilen in de grond, waar
daken overheen werden geplaatst. Dit waren echter niet
langer woningen, maar ruimtes waar rituelen werden
uitgevoerd, bijvoorbeeld een goede oogst te bevorderen.
De pitrooms waren niet langer langwerpig van vorm, zoals
de oudere pithouses, maar rond. Dit is de traditionele
vorm van een kiva, de ook door latere Pueblo-Indianen
gebruikte ceremoniële ruimte.
De Pueblo-Indianen begonnen steeds vaker stenen te
gebruiken bij de bouw van hun huizen. Omstreeks het jaar
1075 werden de muren zelfs twee steenrijen dik, waardoor
ze sterk genoeg werden om een huis van meerdere
verdiepingen te kunnen bouwen. Er werden steeds vaker
torens gebouwd, vaak in de buurt van kivas en
ondergrondse tunnels. De
indruk bestaat dat deze torens als uitkijkposten werden
gebruikt. In de huidige omstandigheden zou dat niet
mogelijk zijn, omdat de meeste torens lager zijn dan de
omringende vegetatie. Maar destijds werd de grond
waarschijnlijk voor landbouwdoeleinden gebruikt,
waardoor het gebied meer open moet zijn geweest. De
meeste torens waren niet hoger dan 5 meter. De restanten
die zijn aangetroffen, zijn meestal niet hoger dan 3
meter, er liggen vaak verbrokkelde stenen aan de
onderzijde. Omdat de bevolking sterk groeide, was
samenwerking noodzakelijk. Er werden meer dorpen
gebouwd, en de kivas zijn hier vaak veel groter. Ze
waren - in tegenstelling tot de oudere kivas - bestemd
voor grotere groepen. In Morefield Canyon is een kiva
met een doorsnede van 17 meter gevonden en gedeeltelijk
uitgegraven. Aan de bouw van deze kiva moeten veel
mensen hebben meegewerkt, en ook moet de bouw vooraf
goed gepland zijn geweest. Er zijn meerdere bewijzen
gevonden voor de toegenomen samenwerking. Zo is net
buiten Far View House een waterreservoir gevonden met
een doorsnede van 27 meter en een diepte van 4 meter. De
wanden zijn gemaakt van stenen en modder. Een netwerk
van greppels heeft gezorgd voor de watertoevoer.
Het vervaardigen van aardewerk nam een steeds
belangrijkere plaats in. Er zijn in deze periode veel
nieuwe vormen ontwikkeld, en de Indianen hebben ook
geëxperimenteerd met nieuwe technieken. IJzerhoudende
klei bleek heel geschikt te zijn om zwarte verf te
maken, waarmee het witte aardewerk werd gedecoreerd.
Later werd de verf met plantaardig materiaal gemaakt. |
|
The Classic or Great Pueblo - van het jaar 1100 tot het jaar 1300 |
|
De Pueblo Indianen verlieten steeds vaker de kleine
dorpjes, en gingen wonen in grotere leefgemeenschappen,
waar de huizen van betere kwaliteit waren. In die huizen
zijn door archeologen niet vaak openingen op vloerniveau
aangetroffen, de kamers waren meestal van bovenaf
bereikbaar, via ladders. Aangenomen wordt dat de
woningen op deze manier beter te verdedigen waren. Ook
in deze periode ontwikkelde de bevolking hun
vaardigheden op het gebied van het maken van aardewerk,
gereedschappen en sieraden. Het aardewerk had een
grijs-witte achtergrond, en werd met hand beschilderd.
Daarbij valt vooral de perfecte symetrie op. Er zijn
potten gevonden die met dierlijke of menselijke figuren
zijn gedecoreerd, maar echt gebruikelijk is dit nooit
geweest. De bewoners van Mesa Verde hebben ook veel
contacten gelegd met stammen buiten hun gebied, daardoor
kwamen zij in aanraking met nieuwe technieken en
materialen. Zelf verhandelden zij o.a. hun aardewerk,
dierenhuiden en maïs.
Op gegeven moment leefden er naar schatting 5000 mensen
op de Mesa Top. De dorpen in het Chapin Mesa gebied
lagen op locaties die heel geschikt waren om maïs en
bonen te verbouwen. Het Far View House gebied moet
minder gunstig zijn geweest, vooral tijdens de winter.
In dit gebied is dan sprake van veel sneeuwval, sterke
wind en zeer koude temperaturen. Het is dan ook niet
zeker of dit gebied, waar jarenlang mensen hebben
geleefd, wel gedurende het hele jaar werd bewoond. Er
zijn ongeveer 200 skeletten gevonden van bewoners die in
deze periode zijn overleden. Dat is weinig, uitgaande
van het feit dat de bevolking op gegeven moment uit 5000
personen bestond. Omdat in de winter geen graven in de
grond konden worden gemaakt, werden de doden in
leegstaande kamers gelegd, of in de vuilnishoop
begraven. Mannen werden ongeveer 1.63 meter, vrouwen
waren iets kleiner. De mensen werden vrijwel nooit ouder
dan 40 jaar. Tussen de jaren 1150 en 1200 trokken veel
families weg van de mesa-top. Zij vestigden zich in de
grotten in de rotswanden aan de rand van het
tafel-plateau. Het bewoonbaar maken van deze grotten
moet veel problemen met zich hebben meegebracht. Omdat
de grotten zich ruim boven de bodem van de ravijnen
bevonden, waren ze moeilijk bereikbaar. In de zomer moet
het er enorm heet zijn geweest, en in de winters
ijskoud. De akkers met maïs waren alleen na een lange
klimpartij te bereiken.
De
woningen die in de grotten werden gemaakt, worden 'Cliff
Dwellings' genoemd. De Indianen maakten vooral gebruik
van grotten, die naar het zuid-zuidwesten waren gericht.
De Cliff Dwellings variëren in grootte van 1-kamer
woningen tot dorpen met meer dan 200 kamers. Het
bekendste voorbeeld is Cliff Palace. Er zijn twee
theoriën om de verhuizing te verklaren. De eerste heet
"The Defense Theory". Er zijn geen bewijzen gevonden dat
de Pueblo Indianen door andere mensen werden bedreigd.
Maar het is mogelijk dat er niet langer voldoende
voedsel kon worden geproduceerd voor de groeiende
bevolking, doordat de landbouwgrond uitgeput raakte. Dit
kan hebben geleid tot vijandigheden tussen de groepen
onderling. Dorpen als Cliff Palace moeten erg goed
verdedigbaar zijn geweest. Dankzij de overhangende
rotsen konden de bewoners niet van bovenaf worden
bedreigd, zodat alleen een frontale aanval mogelijk was.
Vanuit hun hoge huizen konden de bewoners hun aanvallers
dan eenvoudig met pijlen op afstand houden. De Defense
Theory wordt niet ondersteund door bewijzen, zo zijn er
bijvoorbeeld geen graven gevonden waaruit een
gewelddadige periode kan worden afgeleid. De tweede
theorie heet "The Climate Theory". Hierbij wordt
verondersteld dat een zeer koude periode de Indianen
ertoe heeft gebracht beschutting te zoeken in de
grotten. Deze theorie wordt enigszins ondersteund door
het feit dat de jaarringen van de bomen in deze tijd
klein waren. Dit kan het gevolg zijn van een koude
periode, maar ook van een droge periode. Maar wat tegen
deze theorie pleit is het feit dat juist in deze periode
ook een aantal kleine woningen zijn gebouwd op de randen
van de mesa, een plek die heel weinig bescherming tegen
weersomstandigheden biedt. |
|
Het vertrek uit Mesa Verde |
|
De hierboven beschreven problemen - weersomstandigheden,
overbevolking en het uitgeput raken van de
landbouwgronden - moeten het steeds moeilijker hebben
gemaakt om in Mesa Verde te overleven. Een langdurige
droogte, van 1273 tot 1284, was de laatste klap voor de
bevolking. Steeds meer families trokken weg,
waarschijnlijk naar New Mexico en naar het noorden van
Arizona, waar ook nu nog Pueblo Indianen leven.
Na het
vertrek van de Pueblo Indianen is Mesa Verde nooit meer
bewoond geweest. In de 17e eeuw zijn de Spanjaarden door
het gebied getrokken - zij hebben het de naam Mesa Verde
gegeven - maar de ruïnes hebben zij niet ontdekt. Dat
gebeurde pas twee eeuwen later, in het jaar 1874. Ruim
dertig jaar daarna, in 1906, werd Mesa Verde een
Nationaal Park. |
|
Vanaf de Co-160 rijd je het park aan noordzijde binnen.
Na 4 mijl kom je bij Morefield Village, waar je een
camping, een winkel, een benzinestation en een
amphitheater vindt. Hier worden regelmatig activiteiten
georganiseerd.
In Morefield Village liggen de beginpunten van drie
trails. Twee van die trails, de Prater Ridge Trail en de
Knife Edge Trail, zijn echter tot nader bericht
afgesloten in verband met een heftige bosbrand die hier
in het jaar 2000 heeft gewoed. Je kan wel de volgende
wandeling maken:
-
Point Lookout Trail
Lengte: 3,7 kilometer (heen en terug)
Via een bochtig pad klim je omhoog naar Point
Lookout. Tijdens de trail heb je een erg mooi
uitzicht over Montezuma Valley in het westen, en
Mancos Valley in het oosten.
De afstand
tussen Morefield Campground en de Far View Lodge is 11 mijl. Onderweg kom je drie uitkijkpunten tegen, de
Montezuma Valley Overlook, Park Point en North Rim
Overlook. Park Point ligt aan een korte zijweg, en is
met 2.621 meter het hoogste punt in het park. Er staat
een brandwachttoren, vanwaar je een uitzicht hebt van
360º over delen van Colorado, Utah, New Mexico en
Arizona. Binnen heel Amerika is deze toren een van de
plaatsen die het vaakst door bliksem wordt getroffen.
Bij de Far View Lodge liggen eetgelegenheden en een benzinestation. De weg splitst zich
hier in tweeën, de Wetherill Mesa Road gaat naar het
zuidwesten van het park, en de Ruins Road naar het
zuidoosten. In de Wetherill Mesa Area en de Chapin Mesa
Area worden rondleidingen georganiseerd. Je moet
hiervoor vooraf kaartjes kopen bij het Visitor
Center. Als het druk is, kunnen de kaartjes snel
uitverkocht raken. Er worden daarom restricties aan de
kaartverkoop gesteld, je mag tijdens drukke dagen niet
boeken voor de Cliff Palace Tour én de Balcony House
Tour. |
|
De Wetherill Mesa Road is een steile en bochtige weg,
met een lengte van 12 mijl. Voertuigen die langer zijn
dan 7,60 meter worden niet toegelaten, ook fietsen is
niet toegestaan. De weg is alleen geopend van de laatste
zondag in mei tot de eerste zondag in september. De weg
is dan dagelijks open van 08.00 uur tot 16.30 uur. Er
zijn verschillende uitkijkpunten, vanwaar je op heldere
dagen enorm ver weg kunt kijken.
De Wetherill Mesa Area is vernoemd naar Richard
Wetherill, die samen met zijn broers aan het einde van
de 19e eeuw veel archeologisch onderzoek in Mesa Verde
heeft verricht.
Aan het einde van de Wetherill Mesa Road ligt een
parkeerplaats. Er is hier een Ranger Station, een
snackbar, en er zijn toiletten. Je kan te voet naar Step
House, of met een minitram naar enkele andere
bezienswaardigheden.
- Step House
Deze Cliff Dwelling is vrij toegankelijk via een
steil pad. Van 10.00 uur tot 16.30 uur is er een
Ranger aanwezig, die vragen kan beantwoorden. Step
House is uniek, omdat zowel de Modified Basketmakers
als de Classic Pueblo Indianen hier hebben gewoond,
respectievelijk rond 626 na Chr. en 1226 na Chr.
Step House is naar het oosten gericht, en in de
ochtenduren kan het hier vrij warm zijn. Het is hier
meestal niet erg druk, zodat je de gelegenheid hebt
rustig rond te kijken.
De minitram stopt bij de volgende punten:
-
Badger House Community Trail
Lengte: 1200 meter (enkel, vanaf het eindpunt kan
je weer verder met de tram)
Tijdens deze wandeling kan je diverse ruïnes van
verschillende bouwjaren bekijken. Het gaat hier niet
om Cliff Dwellings (onder de rand van het plateau),
maar om bouwwerken op de top van de mesa.
Achtereenvolgens zie je enkele pithouses (van
omstreeks het jaar 650), vroege pueblos (750), een
kiva (800), Badger House Pueblo (900 tot 1200) en
Two Raven House (900 tot 1100). Badger House Pueblo
heeft zowel een toren als een kiva, die door middel
van een tunnel met elkaar verbonden zijn. Bij Two
Raven House kan je duidelijk zien hoezeer de
bouwtechnieken destijds waren verbeterd, ten
opzichte van de oudere bouwwerken. Er zijn hier
meerdere kivas, en er is een pleintje.
-
Kodak
House
Dit is een niet toegankelijke Cliff Dwelling. Je kan deze ruïne vanaf een uitkijkpunt zien.
-
Long House
Dit is op één na de grootste Cliff Dwelling van het
park. De woningen zijn gebouwd onder een zeer lange,
overhangende rots. In de 150 kamers hebben
waarschijnlijk 150 tot 175 mensen gewoond. Er zijn
21 kivas, en er is een uitzonderlijk groot
binnenplein.
Boven het dorp bevinden zich twee richels, waar
ook kamers zijn gebouwd. Het moet erg moeilijk zijn
geweest de bouwmaterialen naar boven te brengen. Bij
een van de richels is een muur gebouwd waar veel
gaten inzitten, waardoor men het dorp van bovenuit
van alle kanten kon bekijken.
Je kan Long House vanaf een uitkijkpunt bekijken, en je
kan ook kiezen voor een rondleiding onder begeleiding
van een Ranger. Je moet dan wel vooraf kaartjes kopen
bij het Visitor Center. Via een steile trap met
50 treden ga je 30 meter naar beneden. De totale lengte
van de wandeling is ongeveer 1,5 kilometer. De
rondleiding duurt 1,5 uur.
|
Via de Ruins Road kan je naar het zuidoosten rijden, richting Chapin Mesa.
Na ruim 1 mijl ligt aan de linkerkant een korte zijweg,
die uitkomt bij de Far View Ruins. Bezichtiging is
mogelijk - zonder begeleiding - van 07.00 uur tot 21.00
uur, behalve in de winter.
-
Far
View House
De bouwwerken hier moeten uit twee of drie
verdiepingen hebben bestaan. Er zijn 40 kamers op de
begane grond gevonden, en 5 kivas. Het Far View
House is bewoond geweest van 1100 tot 1300. Wat
vooral opvalt is dat de kamers erg groot zijn, heel
recht en gelijkmatig. De kivas vertonen in
bouwstijl opmerkelijke overeenkomsten met kivas die
gevonden zijn in het noordwesten van New Mexico.
Archeologen veronderstellen dat de bewoners van Mesa
Verde handelden en ook kennis uitwisselden met de
bewoners van het aldaar gelegen Chaco Canyon.
-
Pipe Shrine House
Dit dorp had ongeveer 20 kamers op de begane grond.
In een kiva zijn een aantal pijpen gevonden, die
waarschijnlijk werden gebruikt tijdens de
ceremoniële rituelen. Het platte dak van de kiva
heeft in dit dorp gediend als middenplein. Naast de
kiva heeft een grote ronde toren gestaan. Mogelijk
is Pipe Shrine House niet bewoond geweest, maar
diende het alleen voor ceremoniële doeleinden.
Opvallend is de vondst van 12 lichamen, die samen
met aardewerk en andere goederen in uitgestrekte
positie waren begraven. Normaal gesproken werden
lichamen in een gebogen positie begraven.
-
Far View Tower
Hier vind je 16 kleine rechthoekige kamers, twee
kivas en een ronde toren. Er is nog een derde kiva,
maar die is niet zichtbaar omdat de toren en een van
de twee wel zichtbare kivas er bovenop zijn gebouwd.
De toren is oorspronkelijk net zo hoog geweest als
de omringende bomen.
- Megalithic House
Hier heeft men de resten gevonden van acht of negen
kamers, en een kiva. Mogelijk is dit het enige dat
is overgebleven van een groter dorp. Deze ruïne
dankt z'n naam aan een aantal opvallend grote stenen
die in de kamers zijn gevonden.
-
Coyote Village
Dit dorp bestaat uit 30 kamers op de begane grond,
vijf kivas en een ronde toren. Waarschijnlijk hebben
hier rond het jaar 1000 ongeveer 40 tot 50 mensen
gewoond. De toren schijnt te zijn gebouwd boven een
pithouse, wat erop duidt dat hier ook eerder al
mensen woonden.
|
|
Ongeveer 5,5 mijl voorbij de Far View Lodge
ligt aan de linkerkant een tweede korte zijweg. Aan het
eind van deze weg kan je de restanten van de Cedar Tree
Tower bezichtigen. De meeste torens zijn gebouwd in de
Classic Periode (van 1100 tot 1300), en vrijwel altijd
in combinatie met een kiva. Bij de toren kan je een
wandeling maken:
|
The Headquarters and Museum Area |
|
Voorbij de afslag naar de Cedar Tree Tower kom je bij
een kruising. Je kan niet rechtdoor
(eenrichtingverkeer!). De Ruins Road gaat verder naar
links. Je kan ook rechtsaf gaan, je komt dan uit in de
Headquarters and Museum Area. In dit gedeelte van het
park vind je het Chapin Mesa Museum, waar de
geschiedenis van Mesa Verde centraal staat. Er wordt ook
elk half uur een film vertoond. Dichtbij het museum
staan een snackbar, een giftshop, een boekenwinkel en
een postkantoor. Er zijn hier ook toiletten aanwezig.
-
Spruce
Tree House
Tijdens de zomer kan je zelf, tussen 09.00 uur en
18.30 uur, via een bochtig pad ongeveer 30 meter
naar beneden lopen, om deze ruïne te gaan
bezichtigen. Het pad is (enkel) 600 meter lang.
Tijdens de lente en de zomer sluit de trail om 17.00
uur. Er zijn Rangers aanwezig voor het beantwoorden
van vragen.
Tijdens de winter mag deze wandeling alleen onder
begeleiding van een Ranger worden gemaakt, om 10.00
uur, 13.00 uur of 15.30 uur. De tour is gratis, maar
gaat alleen door als de weersomstandigheden het
toelaten. Spruce Tree House is de op twee na
grootste Cliff Dwelling van Mesa Verde. Het is
gebouwd tussen 1200 en 1276, en het heeft 114 kamers
en 8 kivas. De grot waarin Spruce Tree House lgt,
is maximaal 66 meter breed en 27 meter diep. Er
hebben hier ongeveer 125 tot 150 mensen geleefd.
Vanwege de zeer beschermde ligging is de bebouwing
hier in heel goede staat gebleven, er is niet veel
restauratie nodig geweest. Wetenschappers hebben ook
veel kunnen afleiden uit de afvalberg die is
ontstaan doordat de bewoners hun afval over de rand
naar beneden hebben gegooid.
-
Petroglyph Point Trail
Lengte: 4,5 kilometer (loop)
Je begint bij het pad dat naar Spruce Tree House
gaat, en je komt uit bij een wand met
rotstekeningen. Deze wand is "Pictograph Point"
genoemd, maar dit is in feite een foutieve benaming
omdat een 'pictograph' op de wand wordt geschilderd,
terwijl een 'petroglyph' in de wand wordt gekrast.
De petroglyphen van Pictograph Point zijn ongeveer
700 jaar oud, er zijn hier symbolen van diverse
stammen te zien. Tijdens de terugweg kan je
uitkijken over de Navajo Canyon en Spruce Canyon. De
trail eindigt bij het museum.
Let op: als je deze wandeling
gaat maken moet je je vooraf laten registeren bij de
Chief Ranger's Office naast het museum!
-
Spruce Canyon Trail
Lengte: 3,5 kilometer (loop)
Ook deze wandeling begint bij het pad dat naar
Spruce Tree House gaat. Het is de enige wandeling in
Mesa Verde die een canyon in gaat. Vanwege het
hoogteverschil van 170 meter is dit een zware trail.
Let op: als je deze wandeling gaat maken
moet je je vooraf laten registeren bij de Chief
Ranger's Office naast het museum!
|
In de Headquarters and Museum Area geldt
eenrichtingverkeer. Je komt vanzelf weer uit op de
splitsing, waar je nu rechtsaf kan gaan, via de Ruins
Road. Je komt dan al snel bij een splitsing. Rechtdoor
kan je naar de Mesa Top Loop Road, linksaf ga je naar de
Cliff Palace Loop Road.
De
Mesa Top Loop Road
Het laatste gedeelte van de weg vormt een 6 mijl lange
lus, waarop eenrichtingverkeer geldt. Vanaf de weg kan je
diverse pithouses en Cliff Dwellings zien. Voor sommige
uitkijkpunten geldt, dat je eerst een korte wandeling moet
maken.
Op vijf van de stopplaatsen staan exposities die de
ontwikkeling volgen van de Basketmakers tot aan de Classic
Pueblo periode. Achtereenvolgens kom je bij:
- een 'early pithouse'
- het punt waar je, na een wandeling van 150 meter,
uitkijkt op de Cliff Dwelling Square Tower House,
met 80 kamers. Het dorpje dankt z'n naam aan de
hoogste toren van het park: dit gebouw telt vier
verdiepingen en is acht meter hoog.
- vier 'late pithouses'
- enkele pithouses met de naam 'Pueblo Ruins'
- Sunset Point, met uitzicht op de Cliff Dwelling
Sunset House (alleen van veraf te zien)
- een uitzichtpunt op Oak Tree House (ruim 50 kamers,
6 kivas)
- een uitzichtpunt op New Fire House (20 kamers en 3
kivas, gebouwd op twee verschillende richels die
door middel van een ladder met elkaar verbonden
waren)
- via een zijweg: een uitzicht op de grootste Cliff
Dwelling Cliff Palace. Je kan deze Cliff Dwelling
van dichterbij bekijken vanaf de Cliff Palace Loop
Road.
De
Mesa Top Loop Road is geopend van 08.00 uur tot zonsondergang.
De Cliff Palace Loop Road
Ook
hier vormt het laatste gedeelte van de weg een 6 mijl lange
lus, waarop eenrichtingverkeer geldt. Je kan vijf Cliff
Dwellings zien, en twee daarvan kan je onder begeleiding van
een Ranger bezoeken. Als eerste bereik je het uitkijkpunt
vanwaar je Sun Temple kunt zien. Dit bouwwerk heeft
waarschijnlijk nooit een dak gehad, men vermoedt dan ook dat
de bouw abrupt is gestopt toen de Pueblo Indianen dit gebied
verlieten. Sun Temple staat centraal ten opzichte van de
andere Cliff Dwellings, en was waarschijnlijk niet bedoeld
voor bewoning, maar als een ceremoniële ruimte voor de
verschillende stammen. Dit zou dan de grootste ceremoniële
ruimte in Mesa Verde zijn.
Direct voorbij deze uitkijkplaats kom je, na een korte
wandeling, bij een punt vanwaar je een heel goed uitzicht
hebt op Cliff Palace, de grootste en bekendste van de Cliff
Dwellings in Mesa Verde. Op dit punt verzamelen zich ook de
mensen die een begeleide tour hebben geboekt. Voor deze tour
moet je vooraf kaartjes kopen bij het Visitor
Center.
-
Cliff Palace
De tour duurt 1 uur, en tijdens de tocht moet je
vijf ladders beklimmen die ongeveer 3 meter hoog
zijn. De wandeling is ongeveer 400 meter lang. De
tour wordt aangeboden van begin april tot begin
november, elk half uur van 09.00 uur tot 18.30 uur
(tijdens de lente en de herfst tot 17.00 uur).
In de 217 kamers, 30 meter onder een overhangende
rotswand, woonden ooit meer dan 200 mensen. De 23
kivas doen vermoeden dat er 23 families waren. De
grot is 27,5 meter diep en 18,3 meter breed.
Voorbij Cliff Palace ligt het uitkijkpunt vanwaar je op
vrij grote afstand House of the Many Windows kan zien.
Ook de Cliff Dwelling Hemenway House is alleen van veraf
te zien. Balcony House is niet vanaf de weg te zien,
maar je kan deze Cliff Dwelling wel onder begeleiding
bezoeken. Voor deze tour moet je vooraf kaartjes kopen
bij het Visitor Center.
- Balcony House
De tour duurt 1 uur, en tijdens de tocht moet je
vijf ladders beklimmen waarvan de hoogste 10 meter is. Ook moet je op handen en
voeten door een 4 meter lange, 46 centimeter
brede tunnel kruipen. De tour begint vanaf de
parkeerplaats, en wordt aangeboden van midden
mei tot midden oktober, elk half uur van 09.00
uur tot 17.30 uur (tijdens de lente en de herfst
tot 17.00 uur).
Balcony House, met 45 kamers en 2 kivas, was een
van de best verdedigbare plekken in Mesa Verde.
Dit omdat er maar één toegangsweg was, die
eenvoudig kon worden bewaakt. Aan de noordzijde
van het dorp is een muur van 1 meter hoogte
gebouwd, waarschijnlijk om ervoor te zorgen dat
kleine kinderen niet over de rand konden vallen.
Aan de zuidzijde zijn geen bewijzen van een
dergelijke muur gevonden. Omdat Balcony House
naar het oosten is gericht, hebben de bewoners
maar weinig profijt van de winterzon gehad. Het
dorp ligt gedurende een groot deel van de dag in
de schaduw. Het moet hier tijdens de
wintermaanden dan ook erg koud zijn geweest. Er
zijn veel bewijzen gevonden dat hier veel vuren
werden gestookt. Er zijn nog resten brandhout
gevonden, waarvan de jongste dateert van 1278.
Dit zou het jaar kunnen zijn waarin Balcony
House werd verlaten.
Een stukje voorbij de Balcony House parkeerplaats ligt
het beginpunt van de:
|
Het weer tijdens de lente kan nogal variëren. Soms ligt
er nog sneeuw, soms is het al vrij zonnig. Tijdens de
zomer wordt het vaak ruim 30º C, en in juli en augustus
kan het - vooral 's avonds - stevig onweren. De herfst
begint vrij warm, al koelt het dan 's nachts flink af.
Vanaf oktober kan het gaan sneeuwen. |
|
Campings
Morefield Campground ligt 4 mijl ten noorden
van de ingang van het park. Reserveren is niet mogelijk
(behalve voor groepen). Meestal zijn er nog wel plaatsen
beschikbaar. De camping is geopend van 20 april tot 17
oktober, en heeft 435 plaatsen. Veel van de plaatsen
hebben schaduw. Elke plaats heeft een tafel met banken,
en een grill. In het nabijgelegen Morefield Village zijn
faciliteiten aanwezig, zoals toiletten en douches.
Backcountry camping is niet toegestaan.
Hotels
Het enige hotel in Mesa Verde is de Far View Lodge.
Dit hotel is geopend van april tot oktober, en ligt op
15 mijl ten zuiden van de ingang van het park. De 150
kamers hebben geen televisie, maar wel allemaal een
eigen bad en balkon. Vanuit veel kamers heb je een weids
uitzicht van meer dan 150 kilometer. |
|
Visitor and Research Center
Dit in 2012 gebouwde Visitor Center is dagelijks geopend, behalve met Thanksgiving, op Kerstdag en op Nieuwjaarsdag. De openingstijden zijn seizoensafhankelijk. Je kan hier een expositie bezichtigen, en kaartjes kopen voor de Balcony House Tour, Cliff Palace Tour en Long House Tour. Er is een boekwinkel, en er zijn toiletten aanwezig. In de lobby en op de parkeerplaats is gratis Wifi beschikbaar.
Morefield Campground (van april/mei tot half
oktober)
-Tanken
-Wasserette
-Douches
-Winkel
-Gift Shop
-Eenvoudig restaurant ('s ochtends tot 10.00 uur
pannenkoeken; van 18.00 tot 20.00 uur barbeque)
-Ranger Station
Far View Lodge (van half april
tot half oktober)
-Restaurant
-Coctail Lounge
-Gift Shop
Far View Terrace (van begin mei tot half
oktober)
-Restaurant
(ontbijt, lunch en diner)
-Gift Shop, Service Station
Headquarters and Museum Area (het hele jaar
geopend)
-Restaurant
Spruce Tree Terrace (ontbijt, lunch en diner in de
zomer; lunch in de winter)
-Gift Shop Spruce Tree Terrace
-Park Headquarters Ranger Station
-Chapin Mesa Museum
-Postkantoor
-Boekwinkel
Wetherill Mesa Area (van eind mei tot begin
september)
-Snackbar
-Ranger Station
-Toiletten |
|
|
![](../../../../images/design/right.jpg) |
|
|
|