Bij de beschrijving van de
route gaan we uit van de River Ford als beginpunt, en van
Caineville als eindpunt. Deze twee plekken liggen op
respectievelijk 11,7 mijl en 18,6 mijl ten oosten van het
Capitol Reef Visitor Center, aan State Route 24. De mijlen
die in de kopjes hieronder staan vermeld, geven steeds de
afstand aan vanaf de River Ford. De afstanden die je via
zijwegen aflegt worden daarbij niet meegeteld.
De River Ford
Als
je via State Route 24 van west naar oost rijdt, dan zie je
11,7 mijl voorbij het Capitol Reef Visitor Center aan de
linkerkant van de weg een onverharde weg met daarbij het
bord “River Ford Cathedral Valley”. Rijd die weg in,
en ga ter hoogte van een hek (dit hek staat meestal open)
linksaf, naar de vlakbij gelegen Fremont River. Rijd de
rivier in, en maak meteen een scherpe bocht naar rechts,
zodat je langs de oever blijft rijden. Aan de overkant zie
je waar de weg verder gaat, zodra je op die hoogte bent
maakt je een scherpe bocht naar links, en steek je de rivier
over. De rivier heeft een harde, rotsachtige bodem.
Let op:
Er is nog een tweede plek waar je de rivier over kunt
steken. De twee oversteekplaatsen liggen op enkele
tientallen meters afstand van elkaar. Informeer vooraf bij
het Visitor Center of de waterstand niet te hoog is, en
vraag welke oversteekplek op dat moment het beste is.
Van
The River Ford tot aan The Bentonite Hills (0 - 8,5
mijl)
De onverharde
weg die bij de River Ford begint heet Hartnet Road.
Na 2,5 mijl rijden steek je Dry Wash over, een kreekje dat
meestal droog staat. De weg loopt hier door de North Blue
Flats, een vlak en weids gebied met weinig vegetatie.
Je passeert een volledig
verroeste truck, die tientallen jaren geleden langs de kant
van de weg is achtergelaten. Je laat de North Blue Flats
weer achter je, en bereikt nu het mooie landschap van de
lage, ronde Bentonite Hills. Deze heuvels bestaan uit klei,
en die klei is gevormd uit vulkanisch as. De glooiende
heuvels zijn vooral rood en grijs van kleur, maar je ziet
ook allerlei andere tinten. The Bentonite Hills worden ook
wel The Rainbow Hills genoemd. Vanaf de stopplaats kan je in
alle richtingen ver rondkijken: in het zuidoosten zie je de
Henry Mountains, in het westen ligt Thousand Lake Mountain,
en in het zuiden is de Waterpocket Fold zichtbaar. Bij nat
weer is dit deel van de weg nagenoeg onbegaanbaar. De klei
kan erg veel water opnemen, en wordt dan bijzonder
glibberig.
Lower
South Desert Overlook (14 mijl)
Via een korte
zijweg (1,2 mijl) rijd je naar een kleine parkeerplaats.
Onderweg passeer je de parkgrens, het uitkijkpunt ligt in
Capitol Reef National Park. Vanaf de parkeerplaats is het
nog 400 meter lopen naar de Lower South Desert Overlook.
Ongeveer 150 meter beneden je zie je de lange, smalle vallei
South Desert. De vallei loopt parallel aan de Waterpocket
Fold. De monoliet die je vrij dicht bij het uitkijkpunt ziet
staan heet Jailhouse Rock, met een hoogte van ongeveer 150
meter is dat een van de grootste die je tijdens deze route
kunt zien. Op de bodem zijn nog duidelijk de restanten van
een oude weg aanwezig, die werd tijdens de jaren ’50
gebruikt toen in deze omgeving aardolie werd gewonnen. De
Lower South Desert is tegenwoordig alleen nog toegankelijk
voor hikers en ruiters.
Lower
Cathedral Valley Overlook (17 mijl)
Je
rijdt opnieuw het park binnen, het gebied waar je nu
doorheen gaat heet the Hartnet. Het is een mesa-achtig
hoogland met veel zanderige vlaktes en ondiepe canyons dat
aan drie zijden wordt ingesloten door de kliffen van de
South Desert en de Middle Desert.
Aan de kant van de weg staat een bord dat aangeeft dat je
vanaf daar een wandeling naar een uitkijkpunt kan maken. Er
is geen parkeerplaats, je kan de auto langs de kant van de
weg neerzetten. En er is ook geen wandelpad, je loopt gewoon
dwars door een landschap dat bestaat uit zand en lage bosjes
naar een heuvelrug die zich op 1 mijl afstand van de weg
bevindt. Op het bord staat het doel van je wandeling
aangegeven: kies één van de twee lage gedeeltes van de
heuvelrug (die zijn duidelijk herkenbaar), en klim daar
omhoog. Tot aan de klim is het terrein vrij vlak, de
wandeling is dan ook eenvoudig. De heuvelrug is vrij
makkelijk te beklimmen.
Aan het einde van de trail heb je een geweldig zicht op het
diepe basin waarin de grote monolieten Temple of the Sun en
Temple of the Moon liggen. Er zijn ook enkele kleinere
rotsen, die samen Temple of the Stars worden genoemd.
Tijdens de tweede helft van de rit kan je deze monolieten
ook van dichtbij zien.
Upper
South Desert Overlook (27,0 mijl)
Ga via
een zijweg van 0,2 mijl naar een parkeerplaats vanwaar je
een van de mooiste uitzichten hebt over het basin van South
Desert. Het uitkijkpunt bevindt zich op de rand van een hoge
klif, 120 meter boven de vallei. Je kan vandaar bijna heel
South Desert zien. De wandeling neemt ongeveer vijf minuten
in beslag. De vallei wordt omringd door hoge kliffen in het
noordoosten en de Waterpocket Fold in het zuidwesten. Omdat
in dit gebied meer neerslag valt dan in de North Blue Flats,
is er ook meer vegetatie. Je kan ook nog naar de top van een
nabijgelegen heuvel lopen, maar doe dit alleen als je geen
last hebt van hoogtevrees. Vanaf de heuvel heb je een nog
weidser uitzicht.
Upper
Cathedral Valley Overlook (27,2 mijl)
Aan het
einde de volgende zijweg ligt een parkeerplaats met een
picknicktafel. Vanaf de parkeerplaats loop je over een
afstand van 300 meter naar de rand van een klif; de
ondergrond is niet overal vlak, op één plek moet je je vanaf
een rotsplateau naar beneden laten zakken naar een net
daaronder gelegen rots.
Het uitzicht vanaf de klif is overweldigend mooi. Je kan een
groot deel van de Upper Cathedral Valley zien, je kan de
enorme weidsheid ervan hier heel goed waarnemen. In de
vallei staat een lange smalle reeks monolieten, die samen de
Cathedral Buttes worden genoemd. Het is goed te zien dat ze
samen onderdeel zijn geweest van dezelfde bergkam.
Hartnet Junction
(27,5 mijl)
De Hartnet Road eindigt op een t-splitsing. De weg die
rechtdoor gaat heet de Polk Creek Road; deze 12 mijl
lange weg gaat eerst steil omhoog naar Thousand Lake
Mountain en vervolgens weer steil omlaag naar Highway 72.
Tijdens de winter en de lente is deze weg meestal
afgesloten. De Cathedral Valley Loop gaat verder via de Caineville Wash Road, dat is de weg die op de t-splitsing rechtsaf gaat.
Upper Cathedral Valley
(27,5 – 33 mijl)
Dicht
bij de splitsing ligt de primitieve Cathedral Campground. De
6 plaatsen hebben elk een picknicktafel en een grill, er is
een pit toilet, maar er is geen water. De camping is het
hele jaar door geopend, en werkt volgens het ‘first come,
first served’ principe. Je kan hier gratis kamperen. Als je
hier overnacht kan je – met een beetje geluk – een van de
mooiste zonsondergangen in Utah meemaken: de rotsen in Upper
Cathedral Valley worden ’s avonds vaak erg mooi belicht.
Je rijdt de vallei in via een aantal smalle
haarspeldbochten. Twee mijl verder kom je bij een kleine
parkeerplaats. Vanaf daar kan je naar Morrell Cabin lopen.
De cabin dateert uit de jaren ’20 van de vorige eeuw, en
werd gebruikt door veehoeders.
In het centrum van de vallei loopt de weg vlak naast drie
prachtige naamloze monolieten. De meest westelijke monoliet
is het hoogste (150 meter). Ten noorden van de Cathedral
Buttes wordt de vallei smaller. Naar het oosten toe loopt de
weg parallel aan een hoge, ranke, uitgestrekte bergkam,
waarvoor verschillende namen worden gebruikt. Soms wordt de
bergkam Walls of Jericho genoemd, soms Wall Street, en soms
Great Basilica.
Na 33 mijl splitst de weg zich. De Cathedral Valley Loop
gaat verder in oostelijke richting – naar Lower Cathedral
Valley – via de Caineville Wash Road. De andere weg
heet de Baker Ranch Road. Deze weg is 27 mijl lang,
en gaat door een vlak, open gebied naar de 27 mijl verder
gelegen Interstate 70. De weg is meestal in vrij goede
conditie, maar sommige stukken kunnen door regenval of
smeltende sneeuw erg modderig worden.
Gypsum Sinkhole en
Middle Desert (33 – 42,5 mijl)
De Caineville Wash Road loopt nu door de Middle Desert,
een gebied met veel rotskliffen, buttes en mesas in allerlei
vreemde vormen. Aan het einde van een korte zijweg (1,2
mijl) bevindt zich aan de voet van een klif een diep gat met
de naam Gypsum Sinkhole. Het gat heeft een doorsnede van 15
meter en is minstens 60 meter diep; het is ontstaan doordat
een laag gips dat hier in de grond zat is opgelost en
weggespoeld. Ga niet te dicht bij de rand staan, die is erg
poreus en er kunnen dus stukken afbreken! Het is moeilijk om
de Gypsum Sinkhole goed op de foto te krijgen.
Op mijl 37,5 rijd je Capitol Reef National Park uit. In het
noorden ligt Black Mountain, herkenbaar aan de vlakke top en
de aparte bruin/rode kleurencombinaties in de rotsen. Daar
tussendoor zie je donkere lagen lava. Naast de berg staan
lava-muren (dikes). Een mijl voorbij de parkgrens rijd je
langs een verticale wand die de Layercake Wall wordt
genoemd; de wand bestaat uit allerlei gekleurde lagen die
bestaan uit zachte rotsen.
Lower Cathedral Valley
(42,5 mijl)
De twee
bekendste monolieten in het park zijn de Temple of the Sun
en Temple of the Moon. Ze staan in Lower Cathedral Valley;
je kan die plek bereiken via een 1 mijl lange zijweg. Via
die zijweg ga je opnieuw Capitol Reef National Park in. De
beide Temples zijn ongeveer 120 meter hoog. Een aantal
kleinere rotspunten, die dicht bij een canyonwand staan,
worden samen Temples of the Stars genoemd.
Dicht bij de Temples staat de
opvallende heuvel Glass Mountain. Die bestaat uit ‘selenite
crystals’, een soort kristallen van gips. Het is een goede
plek om de Temple of the Sun en de Temple of the Moon samen
te fotograferen. Het beste tijdstip om de Temples te
fotograferen is tijdens zonsopgang. De beide monolieten
worden dan – heel kort – op een prachtige manier belicht. |